شعر کرونایی

کرونا قدرت عجیبی داشت
همه چیز و درست می فهمیم
مرگ وقتی سراغمون اومد
تازه میگیم، زندگی کردیم؟

کرونا عشق و تازه معنی کرد
این شبا که از این بلا سرده
هیچ کس، فکر عاشقی هم نیست
هر کسی جونشو بغل کرده

کرونا درد جالبی میشه
نه کلیسا نه مسجده داروش
وقتی عقل پای کارمون باشه
به پزشک میگن آخه دارو کوش!!!

کرونا اینو خوب فهمونده
دین و رنگ و نژاد ازاده
هر کجای زمین و هر رنگی
هر کی یک رنگ باشه آباده

کرونا فرق ها رو روشن کرد
همه چی فرق کرده از حالا
اونی که عاشق زمین بوده
تازه فهمیده چیه این دنیا

مثلا فرق آدم و کفتار
اونی که افتخا میدونه....
تنها راهِ رسیدن پولو
این روزا احتکار می دونه

یا یه فرقی دوباره جالب تر
مثلا فرق نیت و گفتار
پیشگیری که خواستن بکنن
نشده دیگه...   چیه؟  دست بردار

خلاصه این بلا عجیبه ولی
همه جا رو گرفته غم یکسر
تا که صبح چشم وا کنیم هر روز
صد نفر از میون ماها، پر...

حرف اخر، نتیجمم اینه
این بلای خدا به آدم هاست
خواسته که به ما بفهمونه
تو زمین شما، خدا تنهاست

# حمید_رفائی