تکیه گاه...

همیشه شمع با پروانه خوش نیست

دلیل مرگ پروانه همین است

اگر فواره بالا میفرستد

دوباره مقصدت روی زمین است

همیشه آدم از جایی شکسته

که در قلبش پناهی بوده آن جا

ولی تا تکیه کرده بر پناهش

پناهش پرت گاهی بوده آن جا

تو فرعونی، همان اندازه ظالم

چگونه از ستم آتش نگیرم

مسیرم گر چه سمت بودن توست

خودت گفتی که برگردد مسیرم

گمان کردی زبانی عاشقی، نه؟

هزاران کس پی سیمرغ رفتند

از آن قومی که عاشق پیشه بودند

ولی آخر فقط، سی مرغ رفتند

منی که بال پروازم شکسته

قفس را هم که بر داری اسیرم

اگر تو عاشقی در این جماعت

همان بهتر درش را گل بگیرم

#حمید_رفائی